Leið merkt sem 26.

Gráða III+/-IV, 200M, 1-4klst. FF: Jón Geirsson og Snævarr Guðmundsson.

Fyrsta leiðin sem klifin var í NV Skessuhorns. Ein besta klettaleiðin í Skarðsheiði. Auðrötuð og sígild. Berg er misgott, en telst í heildina þokkalegt til klifurs. Leiðin er átta til tíu spannir með góðum megintryggingum.
Vestan megin í rifinu sem gengur neðst út úr meginveggnum, er greinileg kverk, sem liggur upp á rifið sjálft (III+). Eftir henni að meginveggnum.
Austan megin við rifið er afbrigði (26a), sem hefur verið klifrað að vetri til og vori, þegar snjór nær hátt upp á rifið. Er það greinilegur gilskorningur, eða gangur, auðklifinn í snjó en berg er afar laust. Nær gangurinn að meginveggnum.
Upp meginvegginn er rifinu fylgt og er það auðratað (hreyfingar af III. og IV. gráðu). Þegar háveggurinn (síðustu 40M) er klifinn er farið upp vinstra megin við rifið.

Góð ferðasaga frá fyrstu atrennu á Rifið árið 1979 með Bill Gregory og Birni Vilhjálmssyni finnst í Fréttariti nr 14. frá 1980 en þeir félagar neyddust til að snúa við eftir að hafa neyðst til að bívakka í 12 tíma stutt frá toppnum.

Leið nr. 47 á mynd.

Erfið og alvarlegg leið upp ísaða kletta.

Leiðin var klifruð upprunalega þannig að hún sameinaðist leið 46. Virkinu undir lykilkaflanum. Árið 1986 kláruðu Jón og Snævarr leiðina beint upp og heitir hún Miðrif.

Í heild er Miðrif af lV. gráðu en með hreyfingum af V. gráðu og A1 í lykilkaflanum.

Miðrifsafbrygði er gráða: 4+, 200m

FF.: Jón Geirsson og Snævarr Guðmundsson, 4. mars 1984.

Leið númer 46 á mynd

Krefjandi leið. Aðalerfiðleikarnir eru síðustu 70 metrarnir. Víða laus í sér. Alvarleg leið að vetrarlagi.

Gráða: III, 200m.

FF.: Björn Gíslason, Snævarr Guðmundssonm 23. maí 1981.

Leið nr. 45 á mynd.

Létt klettaklifur á hryggnum en talsverðar hliðranir í efri hluta til að komast á þægilegan hátt upp beltin.

Gráða: I/II, 200m.

Leið merkt sem 25.

AD+, WI4+. 200M, sirka 5klst. FF: Broddi Magnússon og Páll Sveinsson.

Austurgrófin er í raun viðamikil hvilft í veggnum sem gefur kost á fleiri en einni leið. Beinusut og reglulegustu línurnar eru leiðir 24 og 25. Leið 25 er vestar. Lykilkaflarnir eru tvær fyrstu spannirnar en eftir það sameinast hún leið 24.

Leið nr. 44 á mynd.

Einföld snjórás þar sem brattinn eykst er ofar dregur, 200m.

FF.: Helgi Benediktsson, Arngrímur Blöndahl og Einar Steingrímsson, 24. des 1978.

Leið nr. 43 á mynd.

Auðveld snjólína, 150m. Stundum er hengja í toppinn.

Mynd óskast

25m

Fyrst farin Jan. ´90: Jón Þorgrímsson, Stefán S Smárason
Hæsti fossinn í austurhlíðum Þórnýjartinds. Fjöldi
styttri fossa í léttari kantinum er á þessu svæði og
henta vel fyrir þá sem eru að byrja að spreyta sig í
sportinu.

Lengst til hægri á mynd, í endanum á Tríó hvelfingunni.

20m

Þægileg leið í litlu gili beint á móti Tríó (í sömu hvelfingu).

FF: Guðlaugur Ingi Guðlaugsson, Heiða Jónsdóttir og Skarphéðinn Halldórsson, desember 2008.

Leið nr. 42 á mynd.

Einföld snjólína, 170m.

FF.: Helgi Benediktsson, Arngrímur Blöndahl og Einar Steingrímsson, 24. des 1978.

Leið merkt inn sem B1, a), b) og c) á mynd

60m

Fyrst farin Jan. ´88: Guðmundur H Christensen, Snævarr Guðmundss., Páll Sveinsson
Í áberandi gili norðan við snjóleið á Þórnýjartind,
miðja leið inn dalinn. Fossinn skiptist í tvö ísþil og
er það efra hærra og erfiðara. Fossinn klofnar í þrjár
greinilega súlur.

a) vinstra kertið er venjulega erfiðast , WI5 í
venjulegu árferði og vantar oft í efsta partinn.
FF: Einar Stefánsson og Kristján Maack

b) orginallinn (miðjukertið) er WI4+/5

c) hægra kertið er svipað erfitt og b).
FF: PS og GHC
NB varasamur snjóflóðafarvegur liggur niður
afbrigði c) og ber því að varast hana ef snjóalög eru
ótraust.

Leið merkt sem 24.

AD, WI4. 200M, 2-4klst. FF: Jón Geirsson, Snævarr Guðmundsson, Kristinn Rúnarsson og Þorsteinn Guðjónsson.

Farið er upp íslænuna austan við leið nr. 25. Tvö íshöft eru í fyrstu spönninni. Áfram upp lænuna og lítið eitt til vinstri, að brattri ísrennu. Upp hana og næsta íshaft, þá með hliðrun til hægri. Þar fyrir ofan er sveigt upp grófina til hægri uns leiðin sameinast leið nr. 26 á áberandi snjóskafli. Upp þá leið.

Leið merkt inn sem A10 á mynd

100m WI 6 M 5

Fyrst farin 8. mar ´09: Róbert Halldórsson, Sigurður T. Þórisson, Guðjón S Steindórsson
Leiðin liggur hægra megin í hvelfingunni hjá
Þilinu. Fyrri spönnin er 50-60m upp allt slabbið
undir stóra slúttinu (WI4+). Seinni spönnin þræðir
klakabunka ofan slabbsins (15m), þaðan í um 5m
(tortryggða) mixklifurhliðrun (M5) og út á
dinglandi kertið. Kertinu er fylgt upp fyrir slúttið
um 5m í ágætis hvíld bakvið kertið. Síðustu 10-15m
eru svo klifraðir utan á lóðréttu kertinu og í bröttu
frauði/snís upp á brún.

Leið nr. 41 á mynd.

Leiðin liggur upp ísuð klettabelti og býður upp á tvö afbrigði (WI3/4) , 50m.

FF.: Helgi Benediktsson og Arnór Guðbjartsson.

Leið merkt inn sem A9 á mynd

100m

Fyrst farin Feb ´91: Páll Sveinsson, Guðmundur H Christensen
Überklassík. Leið sem allir málsmetandi ísklifarar
verða að fara. Yfirleitt farin í þremur spönnum,
40m WI4 fyrsta spönn, svo 30m WI4-5 önnur
spönn og svo 30m WI5 lokaspönn sem endar í
bröttu snjóklifri upp á brún.
NB oft er stór hellir í lok 2. spannar, þar sem
þægilegt er að gera stans.

Leið merkt inn sem A8 á mynd

50m, WI 6 M6

Fyrst farin Mar ´91: Páll Sveinsson, Guðmundur H Christensen
Leiðin liggur upp hvelfinguna ofan Tjaldsúlnanna,
beint ofan við mið-Súluna. Eftir að Tjaldsúlunni
lýkur tekur við erfiður íslaus kafli (tortryggður) inn
í hvelfinguna. Þaðan eru svo brött kerti eða tjöld til
að komast út úr slúttinu og endað í bröttu snjóklifri
upp á brún.

Leið merkt sem 23

PD. 120M, sirka 1-2klst.

Stutt afbrigði af N-veggnum og NA-hrygg. Erfiður ísfoss neðst. Haldið upp greinilega gróf austarlega í veggnum sem endar á miðum NA-hryggnum. 3 spannir, en þá sameinast hún leið nr. 22. Tilvalin leið fyrir þá sem stefna á NV-vegginn seinna meir.

Leið nr. 40 á mynd.

Breiður og greinilegur fjallshryggur sem býður upp á létt brölt í endann.

Gráða: 1, 300m.

Leið merkt inn sem A7, a), b) og c) á mynd

50-60m

a) Vinstri súlan byrjar í um 20m slabbi með smá
hliðrun til hægri. Þá tekur við 5-10m lóðrétt íshaft
og síðan 10-15m af léttara klifri upp í efstu
ísbunkana. WI4
b) Miðsúlan býður upp á nokkur afbrigði, flest
kringum WI4+/5-, erfiðast um 20m bratt þil fyrir
miðri leið.
c) Hægri súlan er jafnan erfiðust Súlnanna og lengst
(60m), oftast WI5- eða erfiðara. Byrjar í WI4 slabbi
en síðan taka við 20-30m af lóðréttu klifri og síðan
10m slabb upp í efstu ísbunkana.

Leið nr. 39 á mynd.

Einskonar skarð eða breitt gil austan við Þverfellshorn. Einföld snjólæna.

Gráða: 1, 250m.