Svör sem þú hefur skrifað
-
Svör
-
Hæ
Hingað til hef ég haldið mig til hlés að mestu í þessari umræðu um ísfestivalið en fyrst Rúnar hóf máls á þessu ætla ég aðeins að taka undir.
Það er ekki öfundsvert hlutverk að vera í stjórn, ákveða staðsetningu og hafa stöðugar áhyggjur af veðrinu. Ég var í stjórn í þrjú ár og kom að skipulagningu þriggja festivala. Þau ár var allt gert til þess að halda gefnar dagssetningar, hvort sem spár voru góðar eða ekki.
Kaldakinn 2007 – föstudagur og laugardagur góðir, stormur og bullandi snjóflóðahætta á sunnudegi
Breiðdalur 2008 – Óljósar fréttir af ísleysi reyndust óþarfar, fínar aðstæður á föstudegi og framan af laugardegi en stormur síðdegis og á sunnudeginum.
Arnarfjörður – hláka og mjög varasamar aðstæður á föstudegi, frábær laugardagur, asahláka á sunnudegi.
Fólk mætti á öll þessi festivöl hvort sem spáin var frábær eða ekki. Flestir eru sáttir við að ná að klifra smá og eyða helginni með skemmtilegu fólki að tala um klifur.
Sjálfur er ég því miður ekki eins flex og ég var í eina tíð, býst við að fleiri séu í þeirri stöðu. Ég get ekki sett til hliðar 3-4 helgar til að fara á festival þegar aðstæður eru sem allra bestar. Í ár var ég búinn að fastna upphaflegu helgina en komst ekki næstu tvær helgar og er eiginlega búinn að afskrifa festivalið í ár.
Niðurstaða: Ákveða dagssetningu og halda sig við hana sama hvað tautar og raular!
Skabbi
Glæsilegt!
Það ber að þakka þeim stóra hópi sem barist hefur fyrir þessum aukna fjáraustri borgarinnar út og suður (og upp á Mosfellsheiði)! Vonandi fær lyftan að rúlla allan ársins hring.
Takk
Skabbi
Quote:Stefnir þetta í beil eða hvað?Hæ
Stjórnin verður að ákveða svona lagað og stefna fólki þangað ef verða vill. Það þýðir lítið að spyrja bara út í loftið hvort fólk vilji hitt eða þetta. Aðstæður til ísklifurs eru oft tvísýnar, sérstaklega ef aka þarf langa vegalengd. Hver sá sem ákveður að fara á festival, þó það sé í nafni ÍSALP, verður að gera sér grein fyrir að ísaðstæður og veður er aldrei tryggt. Stjórnin ákveður hvort hún verði á staðnum með stuðið og kjötsúpupottinn, aðrir ákveða eftir sínum forsendum hvort þeir vilji mæta eða ekki. Þannig hefur þetta alltaf verið og miðað við svörin sem þið hafið fengið reikna ég með því að svo sé enn.
Baráttukveðjur
Skabbi
Takk fyrir skemmtilega myndasýningu í gær, þó að Kitty sé ekki ýkja há í loftinu er hún augljóslega hörkunagli.
Vonandi fá þau sæmilegt færi á meðan á dvölinni hér stendur.
Skabbi
Hefur e-ð heyrst í jóni Þórðar á Bíldudal? Hitastigið hefur verið að rokka í kringum frostmarkið síðustu daga og vikur, erfitt að gera sér grein fyrir hvaða áhrif það hefur haft á ís í Arnarfirðinum.
Skabbi
Hæ
Mér líst stórvel á að fá Danna í stjórn, ég vona að það hafi gengið eftir í gær.
Er annars e-ð að frétta af þessum fundi í gær, ég komst ekki sjálfur.
Skabbi
Hæ
Við Gulli og Sissi renndum inn að Múlafjalli í morgun. Klifruðum Stíganda í prýðilegum aðstæðum. Rísandi virðist vera mjög góður líka. Leiðirnar austan við þær í misgóðum aðstæðum en margar hverjar líta vel út. Óríon galopinn, ekkert nema risahengja eftir. Sáum ekki inn í Eilífsdal, tel víst að ísinn sé enn til staðar.
Allez!
Skabbi
Hi Daniel!
Very nice pictures, looks like you guys got a great day out.
The mountain skiers of Isalp are pretty quiet usually. For some reasons they don’t like sharing information as much as the climbers. Keep on posting pictures and stories, maybe you will change things!
Good luck
Skabbi
Hæ
Sko…
Það sem þessi gaurar voru að gera var náttúrulega yfirmáta heimskulegt, það hljóta flestir sem sáu þetta myndband og e-ð vit hafa á ísklifri og jöklamennsku að geta verið sammála um það.
Það að enginn þeirra skuli hafa slasast við þetta er náttúrulega bara tilviljun, í versta falli hefði þetta endað í stórslysi. Mér finnst alveg að það megi láta þessa drengi aðeins heyraða, vonandi átta þeir sig á því að þetta var ekki sniðugt, langt því frá.
Nú er búið að taka vídjóið út, sem bendir til þess að þeir eða e-r þeim tengdur hafi orðið var við umræðuna. Ég vona svo sannarlega að þeir hugsi ögn betur um líf og limi næst þegar þeir bregða sér á jökul.
Skabbi
Með þessu ágæta vídjói stendur:
Quote:Do not try this at home! (Nema þú náttúrulega búir á jökli eða eitthvað, sem ég held að enginn sem horfir á jútjúb gerir.)
This is performed by ‘professionals’ under controlled circumstances. (Þið sjáið bandið.)
This is filmed on Fortress Glacier, an icefall coming out of Vatnajökull (SE-Iceland).
As you may see we found a hole in the glacier where he’d melted down for some reason. It goes down about 20 meters and it was very fun to go down to the bottom and climb back up. Also some of the wilder bunch (Bæjarar) decided to leap over it Vertical Limit style.
You can see how that worked out.Hæ
Stjórn Ísalp verður fyrir talsverðri blóðtöku á næsta aðalfundi. Þeir Dóri, James, Siggi og Arnar ætla allir að yfirgefa partýið. Atli Páls situr annað ár sem formaður, Gummi ætlar að halda áfram í stjórn og vonandi Ágúst Kristján líka.
Það er skemmtilegt að starfa í stjórn Ísalp, ég hef sjálfur setið 4 ár í stjórn eins og Sveinborg. Starfsemi klúbbsins mótast fyrst og fremst af því hverjir sitja í stjórn, þannig að þeir sem hafa áhuga á setja mark sitt á starfsemina og láta gott af sér leiða ættu endilega að hafa samband.
„Spurðu ekki hvað Ísalp geti gert fyrir þig, heldur hvað ÞÚ getur gert fyrir Ísalp!!
-JFK
Hæ
Best að halda þessu til haga hér
Ætli sé ekki hægt að strengja striga yfir grindina? Heldur enn meira vatni en kjúkklinganetið…
Skabbi
Hæ
Ég skildi það nú ekki svo að Árni væri að halda því fram að þeir einstaklingar sem vinni í ferðaþjónustunni væru ekki að greiða nóg til samfélagsins. Er þetta ekki frekar spurning um það hvort ferðaþjónustan sem atvinnugrein skili því til ríkiskassans sem hún ætti að gera?
Útgerðin borgar skatta af launum sjómanna og starfsmannna í landi, virðisauka af olíu og skatt af söluhagnaði á útfluttum afurðum. Þar að auki borgar útgerðin auðlindagjald vegna þess að hún nýtir sameiginlega auðlind allra landsmanna, fiskinn í sjónum.
Ferðaþjónustan borgar vissulega skatta eins og aðrar stéttir, bæði launatengd gjöld og virðisauka. Báðar þessar greinar skila líka gjaldeyri til landsins sem ekki er vanþörf á. Ferðaþjónustan nýtir sér lika takmarkaða auðlind, náttúru Íslands, sem líka er eign allra landsmanna eins og fiskurinn. Við vitum það öll að staðir á borð við Gullfoss, Geysi, Landmannalaugar og Skaftafell verða fyrir verulegum átroðningi vegna þessa.
Hver er grundvallarmunurinn á þessum tveimur atvinnugreinum? Okkur finnst flestum sjálfsagt að útgerðin borgi aukalega fyrir afnot á auðlindinni, af hverju finnst okkur ekki sjálfsagt að ferðaþjónustan borgi fyrir afnot af annari auðlind?
Málið með FÍ er svo allt önnur Ella…
Skabbi
Hæ
Ég get leitað vandræðalaust, flipi sem á stendur „Search“ þegar maður smellir á „Umræður“ hérna vinstra megin.
Skabbi
Hæ!
Ég þakka fyrir frábæran dag í Múlafjalli á laugardaginn. Frábært veður, góður ís og hellingur af skemmtilegu fólki. Verður ekki betra!
[img size=400]https://lh4.googleusercontent.com/-wW–voCofB0/Tu5yGbrgseI/AAAAAAAAD7Q/Vr2I2etKGP8/s800/P1030323.JPG[/img]
Nokkara fleiri myndir hér
Skabbi
Annar hluti
Hæ
Takk fyrir viðtökurnar gott fólk, gaman að fá smá umræður í gang.
Áður en ég vendi mér í framhald sögunnar ætla ég að koma nokkrum atriðum á framfæri. Þessi frásögn átti ekki að vera hetjusaga á nokkurn hátt heldur raunsönn lýsing á fokki sem við lentum í en náðum blessunarlega að leysa. Það var enginn sérstaklega töff eða ótöff, menn tóku ákvarðanir, sumar til gagns en nokkrar til ógagns. Ég stóð sjálfur fyrir mestu glappaskotunum, sem er langt frá því að vera töff í svona aðstæðum. Vonandi geta aðrir lært e-ð á þessu, ég gerði það allavega.
Flestar self-rescue bækur og greinar sem ég hef lesið í gegnum tíðin eiga það sameiginlegt að miðast við klettaklifur og þurrviðri. Þar beita menn allskyns flottum aðferðum til að klifra upp og niður línur til að losa festur. Í mörgum tilfellum eru prússikhnútar notaðar í slíkar tilfæringar enda eiga nokkur prússikbönd að vera staðalbúnaður allra klifrara. Enn sem komið er hef ég ekki rekist á grein sem lýsir því hvernig best sé að eiga við hrímaðar og ísaðar línur. Það kom nefnilega berlega í ljós þegar við ætluðum að beita þessum þekktu aðferðum um línutog og klifrun að prússikhnútar og bönd hafa ekkert hald á ísaðri línu. Allar vangaveltur um að klifra upp línurnar með prússikhnútum eru því gagnslausar í aðstæðum sem þessum. Sama gildir um að setja upp dobblun til að toga í línurnar, það einfaldlega virkaði ekki. Þegar hér var komið sögu voru línurnar farnar að ísast það mikið að meiriháttar vandræði hefðu fylgt því að færa hvaða línutól, T-block eða júmmara eftir línunum.
Eftir talsverðar bollaleggingar var því orðið ljóst að tveir kostir væru í stöðunni; að skera lengri endann og síga niður á ca. 15 metra stubb og skilja restina eftir, eða klifra upp aftur og losa línuna. Það hefði líklega tekið okkur amk 5 ef ekki 6 sig að komast niður neðri spönnina á stubbnum, auk þess sem við vorum ekkert sérlega spenntir fyrir því að eyðileggja eina línu og skilja hina eftir.
Það varð því úr að við lögðum hausinn í bleyti til að finna út úr því hvernig hægt væri að komast upp aftur og losa línuna á sæmilega öruggan hátt. Að lokum komum við niður á eftirfarandi aðferð: Reverso í autoblock mode var fest í belay lykkjuna á þeim sem skyldi klifra. Tólið er því í raun á hvolfi þannig að það læsist ef klifrarinn sest í línuna en hægt er að toga línu í gegnum það ef engin þyngd er á því. Þar sem ég hafði sett upp akkerið sem varð til þess línan fraus föst tók ég þetta hlutverk að mér. Til verksins fékk ég eina höfuljósið sem ennþá virkaði.
Fyrstu metrarnir gengu þokkalega, ég gat klifrað ca tvo metra í einu, stoppað og strákarnir togað línu í gegnum reversóið. Eftir því sem ofar dró jókst ísingin á línunni þannig að erfiðara var að ná henni í gegnum tólið. Þá var líka farið að verða verulega óþægilegt að láta toga í sig neðanfrá. Ég settist því í línuna og notaði axirnar til að skafa ísinn af línunni eins langt frá mér og ég náði. Síðan klifraði ég lengra, stoppaði og togaði sjálfur línuna í gegn. Nokkrum sinnum á leiðinni setti ég inn skrúfu til að setjast í á meðan ég vann ísinn af línunni, tók hana svo aftur úr þegar ég hélt áfram. Það þarf varla að taka það fram að þessi aðferð tók óratíma. Efst í spönninni var línan hreinlega komin á kaf í ísinn þannig að það var ljóst að við hefðum aldrei átt minnsta möguleika á því að losa hana neðanfrá. Línan hafði brotið skarð í barminn á lóninu efst þannig að vatn flæddi beint niður hana með fyrrgreindum afleiðingum.
Þegar upp var komið losaði ég línuna úr þræðingunni og leitaði að hentugri stað nær brúninni. Ómögulegt var að útbúa þræðingu, ísinn til hliðar við lónið var of þunnur, þannig að ég endaði með því að skilja eftir skrúfu og karabínu ofaní lóninu. Þegar ég seig aftur niður reyndi ég að koma í veg fyrir að línan legðist á brúnina eins og fyrra siginu. Svo dreif ég mig niður í stansinn til strákanna.
Blessunarlega gátum við nú dregið línuna til okkar og komist niður. Allir vorum við orðnir svangir og þreyttir, ég af púli, strákarnir á því að norpa í stansinum í fleiri klukkutíma.
Seinni sigin gengu vel þrátt fyrir allt og gangan út Flugugil líka. Ég fann meirað segja höfuðljósið mitt aftur fyrir neðan fyrsta aðkomuhaftið.
Lærdómur:
Aldrei að vanmeta nauðsyn þess að vera með höfuðljós í svona klifri, og auka batterí. Að sjálfsögðu hefði ég átt að taka mér smástund í að síga eftir ljósinu þegar ég missti það. Í þessu tilviki hefði ég líklega náð að hlaupa uppfyrir neðstu höftin og hitta strákan fyrir neðan aðalfossinn. Maður hefur komist upp með svona heimskupör áður og verður værukær.
Þegar tveir okkar klifruðu efri spönnina í Óríon skildum við einn eftir í stansinum. Það var ekki sérstaklega skynsamlegt. Ef við hefðum lent í vandræðum í þeirri spönn eða uppi á brún hefði hann getað verið fastur í stansinum með enga línu.
Staðsetningin á toppakkerinu var út úr kortinu í þessu tilfelli. Þegar rennslið og bleytan á toppnum var með þessu móti er fullkomið rugl að hafa akkerið svona langt frá brúninni. Ég hefði átt að sjá það þegar fyrri maðurinn seig niður í stans, og færa akkerið. Aftur eru þetta heimskupör sem maður hefur gert áður og sloppið með það.
Sjálfsbjörgun á ísuðum línum er tómt vesen. Ég veit ekki hvort við duttum niður á bestu aðferðina, eða góða aðferð yfir höfuð, en hún virkaði allavega fyrir rest. Ég er enn ekki viss um að til góð lausn í svona stöðu en það borgar sig allavega að hugsa út í svona hluti.
Eitthvað fleira?
Takk fyrir að lesa
Skabbi
Hæ
Er ekki þægilegast að vera búin að ákveða hvert skal halda fyrir laugardagsmorgun? Aðstæður í Múlafjalli og Brynjudal eiga ekki eftir að breytast mikið fram að helgi. Ég sé ekki að það geri ákvarðanatöku þægilegri að vera með 10-20 manns á Select í morgunsárið að reyna að koma sér saman um dagskrá dagsins. Auk þess getur fólk þá látið vita af ferðum sínum fyrirfram, eða mætt seinna ef svo ber undir.
Skabbi
Hæ
Magnað að þessi umræða skuli þurfa að eiga sér stað á hverjum vetri.
Hjónin á Fremra-Hálsi hafa ævinlega tekið vel á móti klifrurum, jafnvel konum sem verður brátt í brók snemma morguns og þurfa nauðsynlega að komast á salerni.
Eðlilega gremst þeim að sjá ókunnuga bíla dúkka upp á hlaðinu á öllum tímum sólarhringsins án þess að vita hverjir eru þar á ferð. Í fyrra hringdu þau á lögguna þegar óþekktur bíll hafði staðið á hlaðinu langt fram í myrkur, þau voru einfaldlega orðin áhyggjufull.
Gott fólk, sýnum amk lágmarkskurteisi þegar við göngum um hlaðið hjá fólki sem alltaf hefur komið vel fram við okkur. Það kostar ekkert að banka uppá.
Skabbi
Ég veit mar! Jukka vinur minn í Finnlandi rakst á þetta og sendi okkur.
Greinin sjálf er líka býsna skemmtileg, mörgum gömlum harðjöxlum bregður þar fyrir.
Allez!
Skabbi
