Hver er maðurinn ?

[Robbi]

Jæja, smá getraun svona til þess létta lundina.

Hver er maðurinn og hvaða leið er hann að klifra ?
Bónusspurningin væri…hvaða ár ?

http://picasaweb.google.com/roberthalldorsson/HVerErMaUrinnOgHvaALeiErHann/photo#5195452211476816162

robbi

[Sissi]

Ég er nokkuð viss um að leiðin er „Ónefnd leið af gráðu 4-5, vinstra megin við Skrúfjárnið“ í leiðarvísinum ef ég man rétt, og er í sama gili og Trommarinn í Haukadal, heitir það ekki Skálagil?

Ætla að skjóta á Ingó í janúar 2005. Og að Gummi Tómasar sé að tryggja.

Hvað er í verðlaun?

Siz

[Siggi Tommi]

Ég held að þetta sé sjálfur Jón Haukur og gott ef það var ekki Palli Sveins sem vaktaði vaðinn, en það gæti hafa verið Dúllarinn (minnir að þeir þrír hafi komið þarna í dagsferð meðan við gistum á Vatnshorni í góðu yfirlæti).
Held að Siz sé með leiðina og tímasetninguna á hreinu enda var hann með okkur þessa helgi…

[Sissi]

Ekki þessa helgi, en nokkrum viku seinna ásamt Pétri og Tryggva litla, þegar þið fóruð Trommarann, Robbi sprangaði um í kabboja-heilgalla-nærfötum með skítalúgu, Litli dreifði bakpokanum sínum um allt Skálagil og stærstu búrgerar á norðurhjara voru eldaðir. Good times…

Siz

[Robbi]

Þetta kom allt á endanum.

Klifrarinn er Jón Haukur
Staðurinn er Skálagil í Haukadal
Leiðin er það sem Sissi sagði
8-9jan 2005

Enging verðlaun að þessu sinni.

Robbi

[Jón Haukur]

ég kalla menn nú góða að þekkja leiðina, þetta minnir á hinu ágætu sjónvarpsþætti „Einu sinni var“ sem Guðni Kolbeinsson las svo eftirminnilega inn á.

Úff ekki man ég hvað leiðin heitir, frekar en annað á þessum slóðum, en hún var helst minnisstæð fyrir það að þarna höfðu einhverjir skynsamir menn nýlega snúið við, (því væri sennilega öfugt farið í dag) man ekki hvernig það var, hvort að efri parturinn var kerti sem var brotið frá að ofan. Skömmu síðar hrundu himnarnir í Glymsgili og eftir það hafa múrexi og klaufhamar verið helstu verkfærin í höndum þessa manns.

Engu að síður áhugaverð sagnfræði.

jh

[Sissi]

Ég klifraði upp undir þetta þak í sama mánuði, hún var miklu erfiðari en hún leit fyrir að vera neðan frá (aldrei gerst fyrir eða eftir það) og ég skeit á mig þarna við dótið sem hékk laust frá, tók búðinginn á þetta og tók strákana þarna upp í hellinn.

Annað markvert var að najan mín festist svo herfilega að ég þurfti að setjast í skrúfu og höggva hana út með hinni öxinni.

Þannig að þessi er svona sæmilega föst í minninu, þessi kjaftur þarna er frekar júník.

Mér finnst að við Siggi ættum að fá verðlaun frá undrabarninu, eða kannski þoooorir hann ekki, kannski er hann búúúðingur!?!

Siz

[Höfundur]

Svör