Aðstæður?

Home Umræður Umræður Ís- og alpaklifur Aðstæður?

  • This topic is empty.
  • Höfundur
    Svör
  • #46808
    Freyr Ingi
    Participant

    Fór ekki einhver út að príla í dag?
    Það bara hlýtur að vera príma-ís þarna úti..

    F.

    #52036
    2502614709
    Participant

    Já ég var að mæta á klakann – datt í hug að skreppa í Grafarfossinn? á morgun en finn engann félaga … 8957008.
    Þetta er svona leti klifur alltílagi að leggja af stað 12:00

    #52037
    Siggi Tommi
    Participant

    Já, ekki sátum við heima að bora í nefið.
    Fór ásamt Gulla og Guðjóni Snæ í Þilið í dag og var það tóm hamingja.
    Fyrsta spönn morkin
    Önnur slatta blaut en fínn ís og frábært klifur, bara sturta að ofan. Fáránlega stórar regnhlífar sem lafa fram af slúttinu. Frekar skuggalegt.
    Þriðja spönn var snilld líka og afar torrötuð. Endalaus snís og misstórar regnhlífar, sem þurfti að mylja niður og klifra framhjá og yfir. En með smá sikksakki og hugmyndaauðgi hafðist þetta fyrir myrkur (leiðslan alla vega).

    Sjá annars brakandi ferskar myndir á:
    http://picasaweb.google.com/hraundrangi/Ili8Des2007
    Fleiri myndir og e.t.v. vídeó koma á næstu dögum.

    BTW: Tjaldsúlurnar virtust vera í prímaaðstæðum.

    #52038
    Stefán Örn
    Participant

    Glæsilegt Siggi og Co!

    Aðstæður í Bláfjöllum voru alveg ljómandi fínar í gær! Gaman að rölta upp á brún og þeysa niður í glettilega góðu utanbrautarfæri. Stöku grjót eins og maður fékk að finna fyrir en það er bara eins og það er.

    Hils,
    Steppo

    #52039
    Freyr Ingi
    Participant

    Múlafjall bauð upp á R(ís)anda og fóru þar upp tvö teymi í dag.
    Skabbi og Bjöggi geta kannski miðlað myndum en við Tryggvi jólabarn tókum engar.

    Íste alveg að ná niður og allt í blóma, svona rétt fyrir hláku.
    Hljómar alltof kunnuglega. SIGH!

    FIB

    #52040
    Freyr Ingi
    Participant

    Ekki FETLAUS þessi!

    (orðaleikur, orðin fetla-laus og vit-laus samsett)

    http://www.youtube.com/watch?v=Qd8bHA53wko&eurl=

    FIB

    #52041
    gulli
    Participant

    Þetta var gaman. Fleiri myndir á

    http://grettisgata.eitthvad.is/thilid2007

    #52042
    2806763069
    Meðlimur

    Sviiiing!!!!

    Ein besta leið í heimi. Kanada maðurinn Guy Lacel (tek ekki ábyrgð á stafsetningu frekar en fyrri daginn) klifraði þessa leið fyrir nokkrum árum. Þegar hann kom niður sagði hann að nú yrði hann að taka út einhverja leið af listanum sínum yfir 100 fallegustu ísleiðir í heimi, til að koma Þilinu fyrir.

    Líklega er þetta fyrsta uppferð á Þilinu í nokkur ár, eða síðan Andri klifraði þetta sællar minningar!

    Kveðja úr sófanum

    #52043
    Skabbi
    Participant

    Ekki alveg, en næstum því. Örugglega samt í fáránlegustu aðstæðum í mjög langan tíma.

    Allez!

    Skabbi

    #52044
    AB
    Participant

    Úff, flottar myndir Gulli.

    Ætli maður verði ekki að endurtaka leikinn við tækifæri, svona til að strika yfir happadaginn þarna um árið.

    Ívar, ertu laus?:)

    AB

    #52045
    1704704009
    Meðlimur

    GUÐJÓN Snær aldeilis vígalegur þarna með blóðuga kinn. Þetta var þó ekta klifursár. Ólýsanleg afbrýðissemi blossar upp í manni.

    Eitt sinn hitti ég gamlan félaga í sundi og heilsaði honum með handabandi en kveinkaði mér snarlega undan kröftugu handtaki hans.

    Honum snarbrá.

    „VARSTU í einhverju klifri?“ spurði hann og skammaðist sín yfir meðferðinni á særðum „klifrara“.

    Engin leið er að lýsa því samviskubiti sem hefur nagað mig æ síðan vegna svarsins sem var JÁ!

    Staðreyndin var hinsvegar sú að ég hafði bara reitt allhátt til höggs gegn geitungi í stofuglugganum. Barði ég þvínæst af alefli og brákaði hendina auðvitað á gluggakistunni. Og það versta var að ég HITTI ekki einu sinni fluguna.

    #52046
    Anonymous
    Inactive

    Ég klifraði þessa leið með GHC fyrir nokkrum árum síðan og var Þilið þá í mjög álíkum aðstæðum og var það unaður að klifra það. Mér finnst alltaf jafn rosalega mikið stuð að koma upp á sylluna góðu(í hellinn stundum þegar aðstæður eru þannig) og að finna tilfinninguna fyrir því þegar maður er að yfirgefa öryggið á syllunni og hverfa út í yfirhangandi veröldina fyrir ofan. Aðeins þeir sem hafa upplifað slíkt vita hvernig tilfinningin er. Þ

    #52047
    Siggi Tommi
    Participant

    Þetta var klárlega með allra bestu ísleiðum sem ég hef farið.
    Flokkast með leiðunum sem ég fór í Köldukinn á festivalinu í fyrra.

    Hræðsluelementið var meira en líkamlegur erfiðleiki þennan daginn, þó þetta hafi vissulega verið strembið og í tæknilegri kantinum. Alls ekki jafn slæmt og það leit út að neðan…
    Þurfti verulega að beita hugmyndafluginu til að finna leið í gegnum þennan frumskóg af regnhlífum.

    #52048
    0112873529
    Meðlimur

    Fórum nokkrir upp í Villingadal í gær. Allar leiðir þar í toppaðstæðum.

    Kv Danni G

    #52049
    0112873529
    Meðlimur

    Rugl flottar myndir Gulli.

    #52050
    0304724629
    Meðlimur

    Klifraði Þilið með Ívari einu sinni. Einmitt sama daginn og Guy Lacelle (þetta er rétt stafsetning Ívar…) klifraði það með GHC. Þetta var á mánudegi og Guy þótti það nokkuð magnað að hitta aðra klifrara þarna. Hann setti ekki inn eina einustu skrúfu í efstu spönninni…

    rok

    #52051
    2806763069
    Meðlimur

    Svona þar sem við gömlu kallarnir getum ekki hamið okkur í sögunum um Þilið þá kemur hér enn ein langlokan frá mér:

    Ég fór þarna inn eftir einu sinni með GHC minnir að þetta hafi einnig verið rétt fyrir jól.
    Kallinn átti nóg af fínu glingri og því var mitt skilið eftir heima. Þegar ég kom út úr bílnum hófst þessi venjulega reikistefna um hver skildi bera hvað. Ég var taldi mig helvíti heppinn þegar kallinn bauðst til að taka línurnar og tvistana og rétti í átt að mér poka með járnaglingri. ,,Ha, ha, nokkrar ísskrúfur á móti tveimur línum! Þetta verður óvenju þægileg uppganga!” hugsaði ég. Þegar ég fékk svo pokann var hann örlítið þyngri en ég gerði ráð fyrir. Henti honum bara ofan í bakpokann og rölti af stað.

    Ferðin uppeftir var tíðindalaus, alveg þangað til að kom að því að taka til járnadótið. Þá komst ég að því að ég gat valið úr ríflega 20 skrúfum af öllum stærðum og gerðum. Eftir smá reikistefnu sættist ég á að hlaða á mig um 15 skrúfum og minnir að Helgi hafi tekið 2 – 3 sjálfur (á þeim tíma þótti mér nóg að vera með 10 skrúfur, þá sjaldan ég fer út núna er ég með 14 og finnst það oft ekki nóg). Restin af skrúfunum og annar óþarfa búnaður var svo skilinn eftir.

    Fyrsta spönnin var tíðindalaus og ég létt það sko ekki koma fyrir mig að nota nema um helminginn af öllum þessum skrúfum.
    Helgi tók svo aðra spönn. Sem eins og venjulega leit ekki út fyrir að vera neitt sérstakt. Ég var því nett pirraður þegar kalinn byrjar að hlaða inn skrúfum á meðan ég stend skjálfandi í týpískum Eylífsdal kulda.
    Loksins kom að mér að klifra, og ég fékk að éta ofan í mig allan pirringinn. Spönnin var verulega erfið, allt í fangið og mikið um morkinn ís.

    Ég var því langt frá því að vera úthvíldur þegar ég kom upp í megintrygginguna. Það voru því engin sérstök vonbrigði að sjá að Helgi sat inni í miðjum fossi (rennandi, ekki frosið, vatn) og var orðin hold blautur. Ég gerði því augljóslega ráð fyrir að geta komið snemma heim og byrjaði að skima eftir góðum ís í v-þræðingu. En sælan var skammvinn. Um leið og ég hafði náð að hugsa þetta byrjaði Helgi að leggja mér línurnar um hvernig best væri að komast framhjá regnhlýfunum sem gnæfðu yfir okkur (ekki ósvipað og aðstæðurnar vorum um helgina).
    Líklega hef ég séð að það væri einfaldlega betra að bíta á jaxlinn og drullast upp þessa spönn en að veigra sér og eiga á hættu að takka sæti Helga á neðri enda línunnar, inni í fossinum.

    Ég létt mig því hafa það og læddist upp. Nokkrum sinnum stóð ég mig að því að standa ofan á þessum risa regnhlýfum vitandi að Helgi var undir þeim. Það er frekar skrýtin tilfinning að tipla á þessum “kristals”ísmyndunum og þurfa bara að vona að þær haldi.

    Það var komið myrkur þegar við vorum loks báðir komnir upp á topp. Línurnar okkar voru gersamlega frosnar og við þorðum ekki fyrir okkar litla líf að síga niður á þeim. Við urðum því að labba niður og klifra svo aftur upp gilið fyrir neðan leiðina til að ná í það sem skilið hafði verið eftir um morguninn.

    Man ekki hvað klukkan var þegar við komum í bæinn, en það var farið að rigna og ég held að þetta hafi verið síðasta ísleiðin sem var klifruð á fróni það árið.

    Annars gæti ég einnig trúað að Palli ætti eina eða tvær sögur úr Þilinu. Hann og GHC eiga jú FF af þessari flottustu ísleið landsins og ef ég man rétt var það ekki alveg gefið!

    Svo ein stutt að lokum:
    Ég og Árni nokkur Eðvalds vöknuðum snemma einn morguninn og stefndum á Þilið. Hvorugur hafði þá náð að krossa við þessa leið sem var (og er) eitt helsta test-pies-ið í íslensku ísklifri.
    Þegar við vorum alveg að komast inn dalinn kom Kalli Ingólfs blaðskellandi á súkkunni sinni. Út úr bílnum ultu auk hans Palli Sveins og Tómas Grönvald.

    Það upphófst náttúrulega þetta venjulega diss. Við Árni kölluðum þá væskla fyrir að nenna ekki að labba inn eftir og Kalli gerði stólpa grín af þessum græningjum sem léttu sig hafa það að labba í hátt í tvo tíma þegar maður gat keyrt non-stopp úr bænum á gersamlega óbreyttum bíl.
    Þegar ég var orðinn þreyttur á þessu rölti ég af stað með þeim orðum að ég skildi henda til þeirra línu þegar þeir, gamlingjarnir, væru búnir að fá nóg. Tvö skref í myrkrinu leiddu mig á rafmagnsgirðingu sem eftir tvö skref í viðbót breyttist í teygjubyssu og skaut mér til baka þannig að ég rúllaði á bakið fyrir fótunum á Kalla. Skiljanlega þótti þetta ekki leiðinlegt meðal þeirra sem fylgdust með!

    Dagurinn endaði svo á því að ég við gersamlega kláruðum okkur á 2. spönninni og þáðum línuna sem Kalli sendi niður handa okkur fyrir 3. spönnina. Til að toppa allt tókst mér svo að detta svo að ég húrraði niður um 10m meðan teygjan var að fara úr 8mm línunni. Ekki í síðasta skipti á þessum stað.

    Reyndar hissa á að Kalla minni mig ekki oftar á þetta. Kannski hefur kúmen-landa-teið í hitabrúsanum hans eitthvað orðið til þess að þessi dagur hefur eitthvað rykfallið hjá honum.

    Jæja 5 mínúturnar ykkar eru liðnar og tími til að hætta að skoða netið og fara aftur að vinna!

    Kv. úr sófanum!

    #52052
    Páll Sveinsson
    Participant

    Hrikalega er ég ánægður með ykkur strákar. Þetta er snildar leið og hún virðist ekkert minka með árunum.

    Ég hef ekki tölu á hvað ég er búinn að fara Þylið oft en það er alltaf jafn gaman í hvert sinn. Alltaf nýtt ævintýri í hvert sinn.

    Aðstæður eru alltaf erfiðar. Ef efsta spönnin er öll í þökum og regnhlífum þá má reikna með að það sé engin hengja fyrir ofan leiðina. Það er því aldrei hægt að sleppa létt upp þylið.

    Erfiðast hlutinn er að hafa allan þennan ís hangandi yfir sér allan tíman og sjá ekki almennilega hvernig á að klifra hann.

    kv.
    Palli

    #52053
    Anonymous
    Inactive

    Ég kann eina sögu að segja frá þylinu. Það var áður en það var farið í fyrsta skiptið. Þetta hefur sennilega verið í kringum 1990-92. Við Tommi vorum staddir þarna með lélega klifurbrodda og lánsaxir úr HSSR (gamlar beinskafta). Við héldum upp í Eilífsdal og ætluðum að klifra ís en það var 6. maí þá og óvenju kalt og ennþá talsverður ís í dalnum. Við puðuðum inn allan dalinn og upp þessa fj…. brekku og litum upp fyrir okkur. Best að velja einhverja almennilega ísleið þar sem við höfðum nær ekkert klifrað ís áður að ráði. Við völdum að sjálfsögðu Þilið sem við vissum engin deili á. Þetta var bara eitthvað blátt, hvítt, lóðrétt og skemmtilegt. Tommi klifraði fyrstu spönnina sem var snjór og ís í bland. Ég klifraði 2. spönn og tókst einhvernveginn í ósköpunum að klóra mig þarna upp með nokkrar títaníum rússasrkúfur og vonlausar axir. Við ætluðum að klára þetta dæmi enda héldum við að þetta væri leið sem hefði oft verið klifruð áður. Við skyldum nú drulla okkur upp eins og allir hinir. Þegar ég kom ofar í annarri spönn fór ég að gera mér grein fyrir því að þetta væri nú ekki alveg sjálfgefið að klifra þessa síðustu spönn. Ég yppti öxlum og hugsaði „Tommi á næstu spönn hann ræður einhvernveginn fram úr þessum fjanda“. Þegar ég kom upp á sylluna tók ég Tomma upp sem fannst alveg nóg um að klifra þessa aðra spönn. Nú var úr vöndu að ráða. þ.e. að fara síðustu spönnina sem leit þannig út að það voru tvær alveg lóðréttar mjóar íssúlur upp í efri hlutann sem var um 8-10 metrar af lóðréttu snjóklifri. Þar fyrir ofan tók við massíf hengja sem slútti frekar ófrínilega yfir okkur. Við pældum í þessu í langan tíma og sáum að það var leið að hliðra sér upp til hægri í snjónum og komast upp í gegnum smá rauf í hengjunni. Við prufuðum báðir að leggja af stað en guggnuðum báðir á þessu því okkur leist ekkert á það að fara í lóðrétta snjóhaftið. Hvernig áttum við að tryggja þar? við vorum ekki með neinar almennilegar snjótryggingar. Á endanum sigum við niður alveg fokstillir yfir þessum dæmalausa aulaskap okkar að geta ekki drullast upp þetta. Nokkrum árum seinna fréttum við af fyrstu uppferð þarna og fengum þá uppreisn æru.
    Þetta var nú í þá góðu og gömlu daga sem maður vissi nú frekar lítið um ísklifur og gat ennþá minna.
    Ég hef nú ekki þorað að segja þessa sögu fyrr en nú.
    Kv. Olli

    #52054
    2506663659
    Participant

    Jæja hér kemur videoið sem var tekið um helgina. En það verður ekki skafið af þessar leið að hún er alveg frábær og ekki síst fyrir það hvað hún er hrikaleg. Þessar svakalegur regnhlýfar, segl væri réttara, og allt umhverfið. En snildar klifur í alla staði.
    Það fór aðeins um mann hangandi undir ísþakinu, regnhlífinni, með Sigga klifrandi ofaná því

    http://www.youtube.com/watch?v=NbTE32AmukM

    Guðjón Snær
    ps. Takið viljan fyrir verkið.

    #52055
    Skabbi
    Participant

    Glæsilegt!

    Góður Gulli (ég hefði líka sparkaði kertið) ;)

    Allez!

    Skabbi

    #52056
    Anonymous
    Inactive

    Frábært video Guðjón Snær. Mér finnst það frábært að þessi leið er aftur kominn á todo listann hjá mönnum eftir tveggja ára fjarveru eftir slysið sem varð þar nærri því!!!! Mig minnir að ég hafi farið þessa leið a.m.k. fjórum sinnum og aldrei í sömu aðstæðunum. Það er það besta við þessa leið hún breytist svo ótrúlega fljótt og mikið að það er eins og maður sé að fara nýja leið í hvert skipti sem maður fer þarna upp.
    Hver uppferð er einstök upplifun.
    olli

    #52057
    1704704009
    Meðlimur

    Skrambi töff vídjó í alla staði. Meiriháttar gaman að skoða þetta.

    #52058
    Robbi
    Participant

    Fyrir áhugasama þá eru gamlar myndir úr Þilsferð frá því í mars í fyrra…

    http://picasaweb.google.com/roberthalldorsson/Ili

    robbi

    #52059
    Karl
    Participant

    Það getur vel verið að ég sé að rugla saman e-h Eilífsdalsferðum.

    En í það skiptið sem þú varst dorgaður upp Þilið þá minnir mig að þið Árni hafi verið langt komnir með fyrstu spönn þegar við hinir byrjuðum að klifra. Önnur spönnin gekk undarlega erfiðlega hjá ykkur og við hinir vorum komnir í stóra stanzinn áður en þið kláruðuð 2. spönn.
    -Eg man ekki betur en að ég hafi dorgað þig tvisvar, það seinna var uppundir brún og því lítil teygja í línunni….
    -Gott te er bara til þess fallið að skerpa hugsunina-

    Ég man samt ekki hvort það var eftir þessa Þilferð eða e-h aðra að við gengum ofanfrá að Einfaranum og að mig minnir Tvífaranum og dorguðum upp þá sem ekki höfðu klárað leiðirnar sínar, þ.e. við hentum niður línu og skipuðum mönnum að „koma sér upp“. Mér hefur alltaf fundist merkilegt hvað menn tóku þessum yfirgangi vel. Þetta var í kúbbferð og verður að skoðast í ljósi sögunnar og yfirvofandi jólaglöggs.
    Ég hafði selflutt e-h inneftir og ég man að einhverjir þeirra gengu yfir að Þverfellshorni en við ferjuðum fyrir þá bíl að Mógilsá.

    -Ívar..
    Það var fastur liður að gera grín að göngumönnum ( sem fóru úr bænum kl 5:30) niðri í dal og getur hafa verið hvenar sem var…

    Ég man að það var æði oft sem við ókum fram á Dag og Vidda sem voru þá búnir að þramma æði lengi…

25 umræða - 1 til 25 (af 26)
  • You must be logged in to reply to this topic.