Forum Replies Created
-
Posts
-
Ju eg held ad thad se rett hja Palla med slysin.
Mer hefur stundum fundist sem menn sem eru ad byrja ad hafa ahuga a isklifrinu oft hugi ekki nogu vel ad addraganda thess ad munda tvo sox i greipum ser, the. hin klassiska fjallamennska thar sem menn fa tilfinningu fyrir broddum, exi og hvernig eigi ad ganga a svikulli jord.
Medan eg var ad undirsegja a isklifurnamskeidum hja hssr tha forum vid ad breyta aherslunum a isklifurnamsk. faera thau meira yfir i ad kenna joklaferdamennsku og allar thaer kunstir sem fylgja henni. Sidan var restin helgud thvi ad klifra med tvaer axir i hondum. Hugmyndin var lika ad minni hluti folks sem fer a isklifurnamskeid hja bjorgunarsveitum hefur mikinn metnad i isklifrinu og tha frekar haegt ad kenna theim smaerri hopi thau fraedi og leidbeina folki ad skoda namskeid hja isalp. Eg sjalfur for a namskeid hja isalp thegar eg fann ad eg hafdi ambisjonir i isinn – maeli med thvi!Thad er gifurlega erfitt ad stodva sig med isaxarbremsu a halum skridjokli. I beadi skiptin sem eg hef thurft ad stoppa mig med isaxarbremsu tha var thad i lok dags eftir gott klifur og athyglin for thverrandi a nidurleidinni og i fyrra skiptid gaetti eg thess ekki nogu vel ad vera med broddana vel inni, en i seinna skiptid var thad einskaer halfvitagangur thegar eg kraekti haegri frambroddi i skalm vinstri og flaug framfyrir mig. I baedi skiptin lidu ekki meira en 2 sek. adur en eg var buinn ad snua mer yfir isaxarbremsu stoduna, en kominn a glettilega ferd samt! Thakkadi fyrir ad thedda skylda vera komid i “maenuvidbrogdin” hvernig aetti ad bregdast vid ;o)
jaeja the moral of the story….
vera vel heima i grunnatridum klassiskrar fjallamennksu => kunna isaxarbremmsuna vel !!!jaeja tha er “patronising peptalk” mitt a enda
Godar stundir og eg ofunda menn ad thvi sem hafa nu thegar barid i is, her langt langt langt i ad thad gerist enda koma nuna agaetir dagar thar sem thurrt og klettaklifurhaeft.
http://gallery.askur.org/album389 myndir af fyrirtaks klifri i Perthshire(reyndar i mai :o) )
jaeja kominn timi a ad haetta ad rofla….;o)
HalliKókopuffs-menn og konur eru vel skilgreindur hópur fólks í fjallamennsku á íslandi. Þetta eru menn á borð við undirritaðann, vilja hafa allt auðveldara en var í gamla daga, þegar brautryðjendur riðu um héruð. (…eða eiginlega allir sem koma í fjallamennskuna seint á 10.áratugnum)
Bjöggi ekki taka þessu alvarlega þetta er bara einn af mörgum háðsglósum & brandörum Jón Hauks. Hann meinar þetta alls ekki illa, svona partur af “ungur nemur – gamall temur”. Þetta er partur af góðlátlegu gríni.
Ég persónulega hef stórkostlega gaman af þessari kynslóða klassifikeringu. T.d. var okkur kókópuffs mönnum núið því um nasir að vera latir að nenna ekki að rífa okkur upp um 5-leytið þegar Ívar hélt ís-festival í Austurárdal um árið; morgunstund gefur gull í mund! Mér fannst stórkostlegt hvað Jón Haukur gat tautað um það út þann daginn.
Svona til að alhæfa þá er nú sjalda verið að drulla á alvarlegum nótum yfir einn eða neinn á þessari umræðusíðu síðan vefmeistarinn bannfærði Dúllarann fyrir fyrir blautlegar flimtur um sambýliskonu Ívars.
Þetta er nú bara mest til gamans þegar ekki verið að ríporta um grafalvarleg mál á borð við ísaðstæður eða mjallarfall fyrir norðan.kv.
HalliEr þetta ekki bara í fínu lagi, ef menn þurfa góða æfingu án álþrepa þá er alltaf hægt að fara á Kerhólakambinn, miklu fáfarnari, eða jafnvel Kistufellið.
Það að bolta kletta er talsverð snerting af manna hlálfu, hvort sem menn klippa tvistum í þá eða tröppum ;o)
-halli
Nú væri gaman fyrir áhugamenn um Flugbjörgunarsveitina sem og aðra heri, líkt og sjálfan mig að forvitnast um hvað Hrappur vann sér til miska til að mega þola slíkt að vera gerður útlægur frá samfélagi vígðra mann við Flugvallarveg.
Var nokkur olíugreifaháttur á þér Hrappur? ;o)Að öðru, það er margt gott að hafa með því að ganga í björgunarsveitir(er sjálfur í hssr). Hins vegar ef fólk er að hugsa að ganga í björgunarsveit út af einhverju öðru en áhuga á að liðsinna nágunganum þá er það á villigötum og ætti frekar leita á önnur mið. Ísalp býður upp á góð fjallamennsku námskeið þar sem ekki minnispá menn en Hardcore nokkur Selfyssingur(http://gallery.askur.org/album58/stigandi1?full=1) undirsegja fræðin.
-kv.
HalliMenn hafa lengi stundað það greiða fyrir gistingu í Tindfjöllum með gömlu krónunni, þe. fyrir myntbreytingu. Hefur oft valdið gjaldkeri ísalp erfiðleikum og orsakað andvöku nætur.
Vonandi taka menn nú við sér og greið með réttri mynt (ath. stefán mynt en ekki minntu)!
-h
Í hverju félagi er nauðsynlegt að félagar geti séð hverjir eru félagsmenn, fínt að það sjáist fyrir þá sem eru félagar. Hinir geta litið á það sem gulrót til að ganga í klúbbinn (hversu kjánalega sem það hljómar…)
Ekki það að ég gefi mig út fyrir að vita mikið um blöndur (ath. ekki norðlenska appelsínusafann!!!), þá myndi ég vilja biðja Böbba og aðra leiðangursmenn að varna Sissa för því hann er vís með að vilja spike-a drykkinn með mixi, sem er náttla ekki fyrir fermda menn að drekka! Kalli og Tommi yrðu líklega fyrir vonbrigðum með 12 ára gamalt mixið.
Mæli með góðu eyjaviský, t.d. Laphroaig (fer væntanlega vel í menn á þjóðhátíð í eyjum) ;o)
bið menn vel að lifa
HalliHnit skálanna í Tindfjöllum:
W STIND3 N6346.21000 W01940.98000 1997 820M ISALP TINDFJOLL
W STIND2 N6346.00000 W01941.18000 1997 700M MIDSKALI TINDFJ
W STIND1 N6345.17000 W01942.01000 1997 700M NEDSTISKALI TIN
Athugið að hnitin eru til viðmiðunar og alltaf má reikna með einhverri skekkju.Hnit Bratta í Botnssúlum:
N 64 20 44.576 V 21 09 32.664Tekið af http://www.isalp.is/art.php?f=2&p=156
kv.
HalliBjörgvin Richardsson lýsir þessu ágætlega minnir mig í einhverri af bókum hans (sem og Eilífsdals leitinn sem er þörf lesning fyrir hvern þann sem er að fara í fyrstu ísklifurferðirnar þangað inneftir). Þú getur tjékkað á þeim á bókasafni. Minnir að einhverjir af eftirtöldum görpum hafi verið með honum á ferð: Guðni Bridde, Valdimar Harðarson, Einar Stefánsson, Jón Haukur ???
Vona að ég fari með rétt mál, annars held ég að Jón Haukur sé kannski bestur til að leiðrétta mig
bæjó
HalliSvo má nefna að menn fá afslátt á skálagjöldum í Ölpunum ef þeir geta framvísað félagsskírteini sem staðfestingu á því að vera félagi í alpaklúbbi einhvers staðar.
Annars er þetta líka bara prinsip að vera með í regnhlífarsamtökum fjallamanna á ísl.
ég bý í Edinborg og greiði árgjaldið með gleði :o)
Ég hef áður bent á ókosti þess að sameina ársritið commercial tímariti. Hér áður fyrr var til tímarit sem hét Áfangar og var eiginlega nákvæmlega eins og Útivera, en það lagði upp laupana vegna fjárhagskragga – eins og svo mörg góð tímarit. Ég held að það sé bara fínt að halda ársritinu með því sniði sem nú er.
Ástæða þess að það hefur ekki komið út er einfaldlega sú að menn eru ekki að skrifa greinar og senda á ritnefnd. Hún á ekki að vera að ganga á eftir mönnum og tuða, heldur eiga menn að sjá sér lag til að birta eitthvað áhugavert. T.d. hefur mig lengi langað til að lesa á “alþýðlegum” nótum vangaveltur Halla Arngr. um bergtegundir á klettaklifursvæðum á ísl. og svo má alltaf einhver skíðamaður rita um yndissemdir fjallaskíðunar(tele og bretti með) á tröllaskaga t.d. Bassi/Krístín/Böbbi/HelgaBjört. SiggiSkarp, Smári eða Skabbi gætu sett saman e-ð´um Norge. Siggi gæti útlistað “juggara-pumpurnar” sem hann svittnaði í haustlangt. Freysi gæti sagt frá knæpuævintýrum í Chamonix. Ég sjálfur gæti barið e-ð saman um Skotland. Svo mætti lengi telja, félagsmenn þurfa bara að berja sér á brjóst og þora að skunda fram á ritvöllinn !!! Koma svo!
kv.
HalliÉg færi varlega í að efast um orð Árna Alf. þegar Eyjafjöllin plús nágrenni og Eyfellinga almennt ber á góma ;o)
Gaman að sjá hversu mikð aktivitet er í klúbbnum um þessar mundir , fleiri fleiri manns skrá sig í ferðir. Greinilegt að verið er að gera rétta hluti!
bk.
HalliHér í Skotlandi er í gangi allsherjar naflaskoðun á “to bolt, or not bolt”. Margir segja reyndar að verið sé að endurvinna mikla umræðu sem var í gangi á 9.áratugnum.
Það er nokkuð sniðugt form á þessu, haldnir eru umræðufundir hingað og þangað um landið, “best of ” síðan verið birt í málgangi Mountaineering Council of Scotland. Allavegana að saman stefið er gegnum gangandi hjá lang flest öllum, þe. að ekki þurfi að bolta þegar hægt er að tryggja með hefðbundnum tólum og án fleyga! Reyndar er standardinn á því hvað þurfi að bolta nokkuð hár, þe. menn tilbúnir að taka langt úthlaup (sjá t.d. einhverja af þessum Hard Grit myndum frá Sheffield). Menn líta líka á þetta sem part af klifurmenningu Bretlands að ekki þurfi auga á klett heldur frekar að hafa auga fyrir klettinum (ehhh slæmur brandari;o) ).
Þessu var hrundið af stað þar sem fámennur hópur lobbýista lét mjög hátt um að fá að bolta.
Reyndar til að bæta smá þjóðernisstollti í þetta, sem reyndar er ávallt í allri umræðu í Skotlandi, þá þreytast menn seint á að taka dæmi af frægum crag hérna (man ekki hvað heitir) sem franskir guide-ar tóku sig til og rað-boltuðu er þeir voru að vinna með einhverju frönsku film-krúi. Leið og þetta spurðist út þá brugðust menn skjótt við og mættu á svæðið, fremstir í flokki menn á 70.-80.aldri sem frumfóru leiðirnar snemma á sl. öld og fóru í það rífa niður boltana fyrir framan nefið á fransmönnum, filmandi og gædandi., og um leið útskýrðu hvurslaga vanhelgun þeir hefðu framkvæmt. – frakkar fóru með skottið milli lappana og marg báðust afsökunar.…jæja ég er kannski kominn út í aðra sálma, en það sé ég ætlaði að benda á er að við tókum nákvæmlega svipaðan pól í hæðina og Skotar, þegar við ræddum þessi mál bæði á vef og í orði á fundi hjá alpaklúbbnum í fyrra.
Fyrir mér getur enginn ákveðið að fara bolta í Stardal nema að einhugur ríki um það hjá klifursamfélaginu og það getur ekki átt sér stað nema með langri og góðri rökræðu eins og við áttum hér í síðastliðið sumar. Ég hef alltaf litið á ísalp sem regnhlífarsamtök okkar og þau eru einmitt vettvangurinn til að ræða svona mál, en eins og Helgi nefnir sem hugsanlega sýn einhvers að stjórn ísalp gæti skorið úr með boltun eða ekki á einhverju svæði þá finnst mér það vera fásinna (ath. Helgi ég er ekki að eigna þér þessa skoðun með stjórn ísalp:o) ).Það er allt í lagi að hafa smá könnun, það gerir bara meira síðuna gaman að hafa nýja hluti af og til.
Leyfum Stardal að vera eins og hann er, ég vildi ekki fyrir neina muni missa þá ögrun og þá ánægju sem hann veitir mér.
Hrappur glottir við tönn og hugsar: “auga fyrir auga”
http://gallery.askur.org/album194/IMG_2859?full=1góðar kveðjur heim
-Hallispurning hvor sé í vörn…
hehehehehe…
Siggi kallinn orðinn æstur að komast út að leika eftir að sjá myndirnar hans Stebba frá síðustu helgi.
Halli, sem hefur skíðað og brettað.
Tek undir með Bassa við sem áttum ekki heimangengt í Skútuvoginn að gaman væri að fá fréttir af fundinum.
-Halli
Ívar þarftu ekki taka hann með e-ð austur og láta hann reyna sig við e-ð af alpa”testpiece-inum” þínum þar?
Ég fór á fyrirlestur/myndasýningu hjá kappanum hérna í Edinborg í haust. Hann er heldur betur magnaður fyrirlesari, menn verða þó að vera smá tjúnaðir inn á breskan húmor og íróníu. Sagði t.d. frá (á mjög breskan hátt) atviki hjá þeim Joe á Mont Blanc áður en þeir fóru til Perú sem hefði fengið margan til að endurskoða val sitt á klifurfélögum…;o)
Mæli með að menn verði með nokkur pund á lausu ef hann er að selja bækurnar sínar þarna – góð kaup þar.
Hvað er annars pælingin með þessari auglýsingu á forsíðunni???? Veit ekki alveg hvort ég myndi hafa mikinn húmor fyrir þessu…
-halli
Ég held að það myndi aldrei ganga að fara “átsorsa” því til Útiveru. Á níunda áratuginum var til tímarit sem hét Áfangar og meðal aðila sem stóðu að því voru félagar í ísalp. Það fjallaði um útivist og fjallamennsku á metnaðarfullan hátt, ma. man ég eftir skemmtilegri grein frá ’84 þar eftir Jón Geirs. og Þorsteins (minnir mig) segja frá klifri sínu á Aig. Du Plan. Það lagði upp laupana eftir að hafa reynt að stækka lesendahóp sinn með að fara að fjalla um ferðalög almennt um heiminn.
Held að ársritið sé best tilfallið til að sinna annála ritun ísl. fjallamennsku. Hins vegar er það önnur spurning hvort best sé að gefa þetta út á ársfresti eða strjálla.
Sjálfsskoðun er alltaf góð enda leiðir venjulega til bóta. Varðandi kennsluhlutverk ísalp þá held að því hafi verið komið í gott horf með samstarfi við ísl.fjallaleiðsögumenn. Ég myndi segja að björgunarsveitir veiti lágmarksþekkingu á fjallamennsku, og er það bara ágætt. Ég sótti minn bakgrunn í björgunarsveit en síðan langaði mig að komast lengra í vetrarklifri og fór þá á námskeið hjá ísalp sem var síðan mín innkoma í klúbbinn.
Hérna í Edinborg er ég í alpaklúbbi sem er yfir 100ára gamall og ca. 200 manns í honum. Þeir standa ekki fyrir námskeiðum helda ráðleggja fólki að leita til Glenmore Lodge uppi í Cairngorms(fjallacenter með nokkuð spræka á sínum snærum), þetta samsvarar til nálgunar ísalp á þessu. Starfsemi klúbbins herna er þriþætt: Ferðir(á bar og fjöll) og fyrirlestrar. Ferðirnar eru ein í mánuði og mæting er frá engum upp í svona 15-20. Fyrirlestrar eru einn í mánuði yfir veturinn. Barferðir eru á fyrsta fimmtudegi í hverjum mánuði, reyndar er alltaf farið líka á barinn eftir fyrirlestrana. Klúbburinn á 3 skála í Hálöndunum. Ég myndi segja að mestur partur af honum er helgaður því að vera svona regnhlíf þe. að maður kynnist fólki og fer á fjöll með þeim sem maður hefur kynnst og er með svipaðar hugmyndir um viðfangsefni. Ennfremur að halda þessum social elementum gangandi, enda eru þeir sem eru duglegastir að mæta á fyrirlestrana og barinn oft nær 70tugu en 17.
Aðalatriðið er að það er gott andrúmsloft og auðvelt að kynnast fólki, reyndar eru smá þrep í að ganga inni kúbbinn en það er bara til að menn viti að þeir eru að ganga í fjallakúbb en ekki bróderingarklúbb.Það sem mér fannst munur á að fara í fyrsta skipti á hitting hjá kúbbnum hér úti og ísalp er hversu miklu betur var tekið á móti manni, þe. ekki horft á mann í fyrsta skiptið og hugsað “þessi er nú óttalega blautur á bakvið eyrun og hefur ekki mígið mikið utan í P5-gráðurnar…”. Það er kannski helst í þessu sem hægt er að bæta sig í heima, fólk þarf að finnast það velkomið.
Her er komið vor og lóan (eða skosk version af henni) syngur í heiði. Menn farnir að dusta rykið af túttunum og farnir að horfa til alpaklettaleiðanna á Sky, ekki þó ég því nú eru vorboðinn ljúfi á næst leiti – prófin :o(
Ekki fleira að sinni…
Annars skora ég á SiggaSkarp (eða SiggaKítti eins og menn eru farnir að kalla hann) á að gefa kost á sér í stjórn ísalp og representa þar skíðafjallamennsku.
-Halli
Siggi minn þú ert nú meiri kvislingurinn að representa ekki heimkynni þín, þykist hafa migið einhvern tíman eitthvað í Árbænum. Þú hefur tvo möguleika og bara annar góður: representa Westside eða Hlíðarnar, sem er hin augljósi kostur því þar býrð þú – You never walk alone (eins og segir á Anfield).
Siggi ef þú sést í einhverjum appelsínugulum svitabol af Þórhalli Dani Jóhannessyni þá er mér öllum lokið !!! Og leynivopnið verður að representera heimkynni sín en ekki Árbæinn ;o)
Bassi minn ég verð með ykkur í anda, fer annað hvort í innanhús skíðamiðstöðina hérna í Edinborg eða upp til Aviemore og ímynda mér að ég merji Jónka þetta árið í samhliðasviginu. Fer í sundlaugina og reyni að espa menn uppi rauðhærðir á móti rest (e. Ginger Vs. rest). Reyni svo um kvöldið að finna einhvern stað sem líkist Kaffi Akureyri og leyfir að menn dansi berir að ofan (sbr. Styrmir ’04 og Hjalti Rafn ’02).
Góða skemmtun
Hallips. ég set mitt pund á leynivopnið í öllum flokkum, Siggi brýtur bindingu í undanúrslitum og Steppo var of þunnur til að keppa. Gummi vinnur bikarinn til eignar fyrir sigur í “Rauðhærðir á móti rest”.
Sælt veri fólkið
Gaman að heyra að það sé alvöru vetur á Íslandi og að menn séu duglegir að nýta sér hann en sérstaklega fannst mér gaman að þessari meitluðu staðháttalýsingu hjá Ívari “Stóri svarti kletturinn við Borgarnes”, þetta er miklu skemmtilegra til aflestrar heldur en “500m vestan við Þrymkarshlíðar í þriðja gili, annað kerti austanmegin frá…”.
Biðja menn að taka upp lýsingar að hætti Ívars. Glæsilegar leiðir sem menn hafa verið að fara.Tek undir með Steppo að í hitabylgjunni í sumar þegar við ókum Berufjörðinn þá var annar hver klettur blautur og mótaði fyrir margri álitlegri línunni.
Annars er það að frétta héðan úr Skotlandi að í fyrirbænatímum í hefur verið mælst til þess að biðja eftir vetri. Hér eru litlar aðstæður á skoskan mælikvarða, en “aðstæðumörkin” í þeim kvarða liggja allnokkru neðar en á Íslandi og menn vaða af stað ef heyrst hefur af næturfrosti. Átti samt þess kost að komast í klifur rétt fyrir jól þegar af miskunsemi var smellt í vetur-ham, þetta var sérstök upplifun að fara í ísklifur og þar var leitun að ísnum – meira “torque ‘n’ turf” eins og það kallast hérna. Og líka hvað þeir þurfa að vakna djöfullega snemma til að leggja af stað. Hlakka til þegar næst gefur á bátinn.
Fyrir áhugamenn um telemark og þá sérstaklega “innanhús” telemark, þá mun ég flytja fréttir af ævintýrum mínum við mörkun í stærstu “innanhús skíðahöll” í evrópu sem er staðsett hérna í Edinborg. Sófaskíðamenn gætu glaðst yfir slíkum fréttum.
Góðar stundir, ekki von um að maður öfundi menn af vetrinum heima
HalliHeld að þetta hafi verið í samantektar grein sem Helgi Borg gerði á sínum tíma. Hann tók svo út af http://www.isalp.is, minnir mig sínar greinar og setti á http://www.fjallamennska.is spurning hvort þetta sé þar eða jafnvel komið aftur á http://www.isalp.is eða kannski fór þetta aldrei út af http://www.isalp.is….
Já þetta með leiðirnar er hið mesta þarfaþing, þær eru allar til skráðar í gagnagrunni http://www.isalp.is, það þarf bara að útfæra í vefumsjónarkerfinu hans HBJ. Þetta er ábyggilega á ToDo-listanum hjá honum þegar kemur að því að huga að uppfærslu á kerfinu.
-kv.
Halli
