Sælinú Westlendingur og aðrir áhugamenn um gæsalappir.
Þar sem mikill hluti af myndunum í ársritinu er frá ritnefnd eða öðrum aðilum sem geðklofinn softhardcore umgengst daglega gerði ég ráð fyrir því að það væri hægur vandi að heimila notkun á þeim myndum í aðra starfsemi á vegum ísalp eða klifurhúsins þar sem að hvort tveggja eru náskyld fyrirbæri. Enda hefði hvort sem heldur fylgt með í pakkanum upplýsingar um myndatökumenn og föðurlegar ráðleggingar um að leita eftir leyfi þeirra þar sem einhver áhöld kynni að vera um slíkt.
Maður hefði nú haldið að dreifbýlistútturnar sem fara heim í hádeginu í mat og lifa ekki í hinni Reykvísku froðu hefðu skilning á slíkum “heimilislegum vinnubrögðum” í ljósi þess að hér þekkja allir alla og símasnúran er ekki mjög löng. En þar sem að dreifararnir eru nú sem aldrei fyrr í stöðugri valdabaráttu við listapakkið í Reykjavík um eignarhald og notkun á úthögunum, væri sjálfsagt rétt að biðja auðmjúklega leyfis að til ganga á mosanum og þá líka til myndbirtinga þaðan.
Annars hefur íbbalíngurinn ekki látið sjá sig ennþá þannig að það er enginn stórkostleg hætta enn sem komið er á meintri misnotkun á gæsalöppum eða notkun á heimildum, en þetta er góð ábending og ég læt hann þá ekki fá neitt annað en það sem ég prívat og persónulega get svarað fyrir, nema gegn skriflegu leyfi frá viðkomandi.
góðar stundir
jh